A na koniec… …wróćmy do początku

Miejsce narodzenia Pana Jezusa

„Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna. Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie.” – Łk 2,4-7

„Ta ostatnia niedziela” – aż wyrywają się z ust te słowa. Ostatni dzień Pański spędziliśmy w mieście, gdzie Syn Boży przyszedł na świat jako człowiek – w Betlejem. Po Mszy Świętej, której przewodniczył o. Paweł Trzopek (Dominikanin, dyrektor Bibliothèque St Étienne de Jérusalem - École Biblique et Archéologique), zjedliśmy pożywne niedzielne śniadanie, po którym ksiądz Dawid wraz kl. Bartkiem udali się oddać wypożyczoną „cytrynkę”. Dzielny, żółty samochodzik z ręczną skrzynią biegów pożegnał się z nami już od rana. Reszta ekipy szykowała się w tym czasie do wyprawy do Betlejem – miasta Dawida.

W pełnym składzie zostaliśmy zawiezieni przez s. Benignę do tamtejszego Domu Pokoju, sierocińca dla dzieci z Palestyny, również prowadzonego przez siostry Elżbietanki. Zostaliśmy tam ugoszczeni napojami i ciastem, a także zapoznaliśmy się krótko z tym miejscem. Następnie ruszyliśmy do najważniejszego miejsca w tym mieście – Bazyliki Narodzenia Pańskiego.

Będąca aktualnie w remoncie świątynia robi bardzo nietypowe wrażenie – zarówno zaskakuje pozytywnie, jak i szokuje. Na próżno z zewnątrz szukać złota, witraży czy zdobień. Najbliżej chyba jej do Bazyliki Grobu Pańskiego. Prowadzące do środka „drzwi pokory” (należy się schylić, by móc wejść wewnątrz) ukazują odnawiane przestrzenie tego kościoła. Są tak pomniejszone, by nikt nie mógł wjechać do środka na koniu i rozkraść tego miejsca. Wnętrze jest bardzo ciemne, w centrum nad grotą narodzenia widać olbrzymi ikonostas. Ta część jest prawosławna, część katolicka jest obok, choć nie mieliśmy szczęścia jej podziwiać za długo (ale o tym zaraz). W środku spotkaliśmy Roniego Tabasha, właściciela jednego ze sklepów z pamiątkami niedaleko Bazyliki. Dzięki niemu udało nam się wejść szybciej do groty i pośród pielgrzymów z Rosji znaleźć chwilę na modlitwę. Dlaczego grota, a nie stajenka? Otóż w tych stronach świata, zwierzęta trzymano w grotach, nie stajenkach drewnianych. To miejsce ze względu na pośpiech związany z dużą ilością turystów było dla mnie „trudne do uchwycenia”. Ciężko było znaleźć tam chwilę na dłuższą modlitwę. Udaliśmy się do części katolickiej i już mieliśmy wejść do środka… …gdy nastał czas tak bardzo ukochanej w Jerozolimie sjesty. Tu w Betlejem okazał się nieszczęściem. Środek zamykano i nie mogliśmy go zobaczyć. Udaliśmy się więc w stronę Groty Mlecznej, ale i tam napotkaliśmy przerwę na sjestę. Został więc sklep Roniego.

A tam moc najróżniejszych pamiątek i dewocjonaliów, opatrzony różnymi historiami i pokazami właściciela sklepu. Sam Rony Tabash mówił do nas po polsku, prezentując choćby film jak wykonywał hymn Palestyny podczas Mszy św. pod przewodnictwem papieża Franciszka w Betlejem. Poczuliśmy się tam tak ciepło przyjęci, że aż ciężko było nam stamtąd wyjść. Zapadły mi w pamięć słowa o tym, że chrześcijanie w Palestynie są żywymi kamieniami i prośba o modlitwę. Bo w Ziemi Świętej mają nie tylko stać kamienie – budowle,  ale wiara musi być żywa, muszą być ludzie, którzy tam będą modlić się do Boga – mimo trudów, mimo braku pełnej swobody wyznawania wiary w Chrystusa. Jego zaś sklep (chyba warto tu dać taką reklamę) warto odwiedzić, gdy kiedyś dane będzie być w Betlejem. Choćby właśnie dlatego, że wspieramy wtedy chrześcijan w Palestynie, bo oni tam pracują.

O odpowiedniej porze udaliśmy się do Groty Mlecznej, miejsca również związanego wg Tradycji z dzieciństwem Pana Jezusa. Po wyjściu z tej świątyni dołączyliśmy do francuskojęzycznej grupy, z którą udaliśmy się do zakonu Karmelitanek w Betlejem. Ta świątynia zrobiła na mnie niesamowite wrażenie, bo z zewnątrz nie zapowiadała się na tak piękną. Tam uczciliśmy relikwie św. Marii od Jezusa Ukrzyżowanego – Małej Arabki. Obejrzeliśmy też krótki film o jej życiu i klasztorze w Betlejem.

Nadszedł czas powrotu do Jerozolimy – dzięki wspomnianej już wcześniej grupie byliśmy w stanie tego dokonać (bilety na autobus można było nabyć tylko w szeklach, a my… …mieliśmy tylko inne waluty, stąd mogliśmy się wymienić z księżmi z francuskojęzycznej grupy i jednak nabyć bilety) i ruszyliśmy w drogę. Na checkpoińcie (przejścia między Autonomią Palestyńską a Izraelem) odbyliśmy krótką kontrolę paszportową i po niedługim czasie wylądowaliśmy pod Bramą Damasceńską.

Po powrocie czekał na nas mały prezent – frytki na kolację! Jaka dziecięca radość zapanowała wśród posilających się! A po posiłku zdjęcia z naszą AKMową flagą, a także większość udała się do Bazyliki Grobu Pańskiego (Kl. Bartek, kl. Jan, Agata, Ania, Luiza).

Czuć już powoli nadchodzący powrót do Polski. Kończy się nasze doświadczenie misyjne. Wierzę, że wyda ono dużo dobrych owoców. Rony mówił o żywych kamieniach w Palestynie – choć należy się zastanowić, jak mamy mówić o nas samych w innych częściach świata, gdzie nikt nie broni i nie przeszkadza wierzyć w Pana Jezusa. Nie dopuśćmy do tego, by pozostały tylko kamienie pustych kościołów, ale niech będą pełne tych żywych. Palestyńczycy nie chcą stracić wiary – jak to jest z naszą?

Proszę was o modlitwę za chrześcijan w Ziemi Świętej, którzy nie zawsze mogą swobodnie wyznawać wiarę. Niech Bóg obdarzy ich silną wiarą, a także da łaskę wytrwania, by kiedyś doczekali wolności swej wiary i pokoju.

Proście o pokój dla Jeruzalem. Proście o pokój dla całej Ziemi Świętej. Proście o pokój dla wszystkich w Ziemi Świętej, którzy nie mogą swobodnie wyznawać wiary w Boga w Trójcy Jedynego.

Szykujemy się do odlotu

Tomek

Kaplica w betlejemskim Domu Pokoju

Przed Domem Pokoju w Betlejem

Przed wejściem do Bazyliki Narodzenia Pańskiego

Spokojnie, jesteśmy na miejscu, sytuacja opanowana

Remonty, wszędzie remonty...

W środku Bazyliki

Ikonostas w prawosławnej części Bazyliki

Wejście do katolickiej części Bazyliki

Katolicka część Bazyliki

Dzwon w przedsionku katolickiej części

Sjesta - lubić ją, czy jej nie lubić?

U Roniego

Najważniejsze, by klient był zadowolony!

Rony Tabash

Sklep Roniego

Dobry sklep - polecam

Wejście do Groty Mlecznej

Schody prowadzące wewnątrz Groty Mlecznej

Ołtarz w Grocie Mlecznej

Chwila modlitwy

My, Rony i francuskojęzyczna grupa

Do Karmelitanek!

Widok na klasztor z daleka

Kościół wewnątrz klasztoru Karmelitanek

Przy relikwiach św. Marii - Małej Arabki

Ołtarz w klasztorze

W drodze powrotnej do Jerozolimy

Sesja z flagami część 1

Sesja z flagami część 2

Sesja z flagami część 3

AKM!

Dziewczyny - patriotki! :)

Przed Bazyliką Grobu Pańskiego